Trzech środkowych obrońców (środkowy jako grający piłką), dwóch wysuniętych bocznych, dwóch środkowych pomocników (lewy odbierający piłkę z zadaniami obronnymi, prawy jako długodystansowiec na wsparcie), ofensywny pomocnik oraz dwóch napastników(dla słabszych zawodników wystarczą wysunięty i cofnięty/odgrywający, dla lepszych lis pola karnego i kompletny napastnik. Odpowiednio z zadaniami ataku i wsparcia). Taktyka jest dosyć wszechstronna i zespół nie gra na jedno kopyto nawet przy słabych graczach - ładnie potrafi wyjść zarówno szybką kontrą jak i klepką czy długim przerzutem bądź akcją ze skrzydła. Potrzeba w zespole zmieników dla bocznych wysuniętych obrońców oraz długodystansowego pomocnika, ci zawodnicy bardzo dużo biegają. Zespół strzela dużo bramek, ale także sporo traci, w stosunkowo głupi sposób najczęściej po ataku skrzydłem. Dzięki tej taktyce wszyscy trzej obrońcy dostają zwykle wysokie noty. Przeciwnicy zazwyczaj częściej posiadają piłkę, ale akcje rozbijają się na środku wysuniętej obrony.
Użytkownik Mazzop przygotował taktykę z dość specyficznym ustawieniem 5-3-2. Tuż przed bramkarzem grają trzej środkowi obrońcy(dwóch klasycznych i jeden grający piłką). Wszyscy trzej mają zadania typowo defensywne. Przed nimi na obu skrzydłach biegają wysunięcie skrzydłowi. Z kolei oni, mają zadania ustawione na tak zwany automat, i mają zarówno pomagać w ataku jak i obronie. Na środku pola jest dwóch środkowych pomocników(lewy pomocnik odpowiedzialny za odbiór piłki, z kolei prawy jest piłkarzem długodystansowym z wyraźnym poleceniem wsparcia). Przed nimi ustawiony jest typowy ofensywny pomocnik, który ma wspomagać pomoc w odbiorze piłki, ale większą rolą odgrywa ten piłkarz jednak w ataku. Na szpicy grają dwaj napastnicy(lewy to typowy lis pola karnego, a prawy jest klasycznym napastnikiem). Jeśli chodzi o ustawienie boiskowe to by było na tyle. Pokrótce opiszę szczegółowe polecenia taktyczne i najważniejsze role w tym ustawieniu.
Na pierwszy rzut oka widać, że użytkownik starał się stworzyć taktykę która będzie solidna w destrukcji. Główny styl gry naszej drużyny ustawiony został na zrównoważony a wyjściowa strategia ma zapewnić kontrolę w czasie spotkania. Zarówno podania jak i swoboda taktyczna pozostała niezmieniona i każdy zawodnik ma indywidualnie ustawione owe polecenia. Intensywny pressing ma zapewnić nam szybki odbiór i stworzenie akcji dzięki szybkiemu kontratakowi. Odbiór bez zmian, podobnie zresztą swoboda pozycyjna. Nasi zawodnicy mają kryć strefowo, a boczni obrońcy będą ostro dośrodkowywać w pole karne. Linia obrony lekko wysunięta, szerokość gry i tempo rozgrywania piłki normalne. Nasi podopieczni często mają grać na czas i przedłużać jak tylko się da. Choć moim skromnym zdaniem, gra na czas gryzie się z grą z kontrataku. Wszyscy zawodnicy odpowiedzialni za destrukcję, mają za zadanie, łapać przeciwników na tak zwane spalone.
Najważniejsze elementy taktyki:
- Obrońca środkowy(lewy): kluczowe atrybuty to – gra głową, odbiór, szybkość, skoczność. Najskuteczniejszy defensor. W polu karnym często dochodzi do sytuacji główkowych, gdzie potrafi stracić krycie przeciwnika.
- Dwa boczni obrońcy: kluczowe atrybuty to – szybkość, dośrodkowania, współpraca, wytrzymałość i opanowanie. Są to zawodnicy, dzięki którym pada większość strzelonych przez nas bramek.
- Prawy napastnik: kluczowe atrybuty to – wykańczanie akcji, gra głową, szybkość, opanowanie, współpraca oraz znaczenie. Tutaj chyba zbyt dużo nie muszę tłumaczyć. Maszynka do strzelania bramek.
Zalety:
- duża ilość strzelonych bramek,
- kontrola w środku pola,
- składne akcji zarówno w destrukcji jak i ataku.
Wady:
- niekiedy boczni obrońcy nie nadarzają nad powrotem do destrukcji,
- brak bocznych pomocników.
Autorem analizy jest draugluindl