Przepraszam wszystkich, że tak długo musieliście czekać na ten tekst, ale było kilka powodów, dla których odkładałem pisanie do grudnia. Po pierwsze, po sukcesie tekstu odnoszącego się do FM 14 (cdeekyfm.wordpress.com/2014/10/19/utilising-the-central-winger – przyp. red.), chciałem upewnić się i zebrać wystarczające dowody by udowodnić jak fantastyczną rolą jest środkowy skrzydłowy. Po drugie, mam w tej chwili pewne problemy z efektywnym korzystaniem z tej roli w FM 15. Stworzyłem ustawienie 3-6-1 jeszcze na wersji BETA w Manchesterze United z Angelem Di Marią w roli środkowego skrzydłowego.

Zawsze twierdziłem, że Angel Di Maria jest klasycznym przykładem środkowego skrzydłowego, niestety ku mojemu zdziwieniu w FM 15 nie funkcjonowało to dobrze. Lepiej w tej roli spisywał się Januzaj, ale ogólnie rzecz biorąc nie widzę akcji i zagrań, które były widoczne w FM 14 i jestem w związku z tym zmartwiony, że moja ulubiona rola w nowej odsłonie Football Managera może okazać się całkowicie bezużyteczna.

W końcu zorientowałem się, że brak efektywności roli środkowego skrzydłowego jest wynikiem dwóch rzeczy, w pewnym sensie obie są moim błędami. Chcąc zapobiec zbytniemu rozciąganiu mojej obrony składającej się z trójki obrońców, z którą miałem do czynienia w FM 14, zdecydowałem się nie zaznaczać polecenia zespołowego szersze pole gry. Zbytnia koncentracja w jednym rejonie boiska diamentu środkowych pomocników oznaczała, że środkowy skrzydłowy po prostu nie miał przestrzeni do zaprezentowania swoich możliwości i był nieefektywny, wręcz bezużyteczny.

Zanim przejdę do opisu tej roli w FM 15, chciałem przypomnieć, tym którzy nie czytali mojego tekstu dotyczącego FM 14, kim tak naprawdę jest centralny skrzydłowy i jak rozwinąłem tę rolę przez ostatni rok. Pierwszy raz ta rola przyszła mi na myśl, gdy zobaczyłem Angela Di Marię w Realu Madryt grającego na środku pomocy w ustawieniu 4-3-3. Jestem piłkarskim hipsterem, dlatego od razu wszedłem na Twittera i napisałem o tym, że Di Maria gra jak środkowy skrzydłowy. Oczywiście z miejsca chciałem przełożyć, rozwinąć tę rolę i styl gry na realia Football Managera oraz stworzyć pomocnika, który będzie penetrował rajdami linię defensywną rywala, czasem schodził do boku oraz kreował sytuacje bramkowe wespół z linią ataku. Stworzyłem tę rolę w czasie gry Red Bull Salzburg (tfu, tfu) i od tamtej pory stała się kluczowym elementem wielu z moich późniejszych taktyk, aż do końca gry w FM 14. Ustawiałem go jako środkowego pomocnika z funkcją ataku i poleceniami: więcej drybluj, biegnij z piłką skrzydłem, graj wyżej, więcej pressingu.  

Historia centralnego skrzydłowego w FM 15 w dużej mierze wiąże się z grą Sturmem Graz i ustawieniem 4-1-4-1, którego wówczas używałem. Ci z Was, którzy śledzą blog wiedzą, że zaczęło się od próby odtworzenia ustawienia 4-4-2 Realu Madryt, które przekształcało się w 4-4-1-1/4-1-4-1 oraz ewentualnie w konwencjonalne 4-1-4-1. Do czasu przejścia na 4-1-4-1 nie używałem środkowego skrzydłowego, ale czułem, że obok swobodnego rozgrywającego potrzebowałem więcej pionowego ruchu, dlatego centralny skrzydłowy wydawał się być jedyną opcją. Choć miałem  pewne obawy, ponownie stał się kluczowym elementem mojej taktyki, a ja w końcu zorientowałem się jakie są różnice w użyciu tej roli w porównaniu do FM 14.

Powyżej widzicie jakie polecenia ustawiłem w tym roku, rolą wyjściową jest środkowy pomocnik z funkcją ataku. Zdecydowałem się na polecenia: więcej drybluj, więcej pressingu i biegnij z piłką skrzydłem. Chciałem również zaznaczyć graj wyżej , tak jak w wcześniejszej wersji, ale tym razem to polecenie dla tej pozycji i roli jest już  ustawione domyślnie. Zaznaczyłem polecenie więcej drybluj oczywiście po to, by zapewnić odpowiednią ilość dryblingów i rajdów penetrujących i rozrywających linię obrony. Dość zabawne, że w FM 14 nie miało to miejsca wystarczająco często. Polecenie więcej pressingu ma za zadanie zwiększyć pressing na przeciwniku, co moim zdaniem ma bezpośredni wpływ na odwzorowanie stylu gry Angela Di Marii w tej roli. Di Maria często przemieszcza się z piłką w kierunku lewej flanki boiska, dlatego zaznaczyłem polecenie biegnij z piłką skrzydłem. To było coś co wcale nie było oczywiste w poprzedniej wersji gry, teraz jednak wiele się zmieniło.

 

Powyższy screen zaprezentowałem w ostatnim wpisie na temat kariery Sturmem Graz, żeby zilustrować sposób gry środkowego skrzydłowego, to jest właśnie to co najlepszego może dać ta rola. Centralny skrzydłowy Deni Alar przejął piłkę w środku boiska i dostrzegł dziurę w linii defensywnej pomiędzy lewym i środkowym obrońcą rywala. Zdecydował się na akcję z piłką przy nodze, dryblując bezpośrednio w kierunku linii obrony. W ten sposób Alar kreuje bardzo groźną sytuację, ściąga swoją akcją aż pięciu obrońców rywala, co kompletnie dezorganizuje całą linię defensywną. Proste podanie w poprzek boiska do Schmerbocka (napastnika – przyp. red.) i mamy niezłą okazję do oddania strzału na bramkę. Bardzo proste, ale bardzo efektywne. Centralny skrzydłowy dryblując absorbuje obrońców jeszcze przed podaniem piłki, co w konsekwencji umożliwi napastnikowi oddanie strzału na bramkę. Robi dokładnie to czego od niego oczekuję. To wykorzystanie przestrzeni funkcjonuje znacznie lepiej niż w FM 14, a środkowy skrzydłowy jest w stanie dostrzegać i wykorzystywać otwarte korytarze i luki w obronie.

W związku z przydzielonymi indywidualnymi poleceniami, centralny skrzydłowy może być równie efektywny gdy zespół w ataku traci piłkę. W tym przypadku mieliśmy strzał na bramkę sparowany przez bramkarza i zbiórkę piłki przed polem karnym właśnie przez Alara. Jest on naciskany przez dwóch obrońców, z których jeden kryje stojąc nieco głębiej. Alar dostrzegł wolną przestrzeń w rejonie środkowym pola karnego i w tym kierunku skierował akcję dryblując. Obrońca obok Moliny (napastnika – przyp. red.) opuszcza swoją pozycję próbując zablokować przedzierającego się Alara, dzięki czemu ten może spokojnie oddać piłkę Molinie, który znajdzie się na idealnej pozycji i z łatwością wykończy akcję zdobywając bramkę. Ponownie bardzo proste rozwiązanie, ale jakże skuteczne. Drybling wprost na linię obrony, podanie i stuprocentowa sytuacja do zdobycia gola dla partnera. Perfekcyjna akcja środkowego skrzydłowego. 

Zawsze uważałem, że środkowy skrzydłowy jest najbardziej efektywny w parze z napastnikiem grającym głębiej, nie na samej szpicy ataku. W moim 4-1-4-1 w Sturmie Graz używałem kompletnego napastnika z funkcją wsparcia lub cofniętego napastnika również z funkcją wsparcia, obu miało za zadanie łamanie linii ataku i kreowanie wolnego miejsca za bądź przed linią defensywy. Na powyższym screenie możecie zobaczyć klasyczny przykład jak to funkcjonuje. Offenbacher nasz swobodny rozgrywający podaje piłkę (biała strzałka) do cofniętego napastnika Moliny (nie pytajcie mnie dlaczego patrzy nie w tą stronę co trzeba…). Widząc co się dzieje Alar rusza do przodu i biegnie za plecy Moliny (czerwona strzałka). Obrońca kryjący Molinę nie przejmuje Alara, który wychodzi na pozycję całkowicie nie kryty. Niestety podanie Moliny nie jest najwyższej klasy i wyrzuca Alara do boku, ale zagrożenie pod bramką cały czas istnieje. Takie akcje grane są nieco rzadziej niż przed rokiem, ale cały czas pozostają kluczowym elementem gry środkowego skrzydłowego i decydują o jego efektywności.

Centralny skrzydłowy jest groźny nie tylko z piłką przy nodze i nie tylko gdy gra u boku napastnika. Poprzez ruch na całej długości boiska i wejścia z głębi pola do strefy ataku daje swojemu zespołowi dużo opcji i stwarza możliwość różnorodnego prowadzenia akcji. Na screenie powyżej środkowy skrzydłowy Alar przejął piłkę w sektorze gry lewego środkowego pomocnika. Tym razem zamiast dryblingu zdecydował się na odegranie piłki do skrzydłowego Akiyoshi’ego (biała strzałka), który następnie zagrał do innego środkowego pomocnika Schnaderbecka (kolejna biała strzałka). Środkowy skrzydłowy Alar w tym czasie ruszył dynamicznie do przodu (niebieska strzałka), mijając Schnaderbecka, który dopiero później gdy Alar był już bliżej pola karnego rywala oddał mu piłkę.

Tutaj widzicie kontynuację akcji, o której pisałem wcześniej. Schnaderbeck ma przed sobą trzech obrońców i szybko sprytnie podaje do Alara (biała strzałka), który dostrzega wolną przestrzeń i zagrywa prostopadle w pole karne (czerwona strzałka) do naszego prawego skrzydłowego, który niestety znajduje się na spalonym.  Ta sytuacja obrazuje ruch centralnego skrzydłowego w fazie ataku i przekazywanie piłki do ustawionych wyżej partnerów z linii pomocy w pole karne, co pozwoliło stworzyć sytuację bramkową dla naszych zawodników. W ciągu kilku sekund akcja przeniosła się ze środkowej strefy boiska w pole karne rywala. Środkowy skrzydłowy niekoniecznie jest kreatywnym rozgrywającym, ale swoją grą bez piłki, poruszaniem się po boisku absorbuje i dezorganizuje obronę rywala co stwarza wolną przestrzeń i kreuje dogodne sytuacje dla partnerów z zespołu.

Centralny skrzydłowy będzie czasem wchodził w strefę numeru 10, co może powodować ogromny zamęt i spustoszenie w obronie rywala. Tutaj Alar wchodzi w czasie ataku w rejon operowania numeru 10 i otrzymuje piłkę od Schnaderbecka (biała strzałka). Obrońcy rywala mogą podejść wyżej i zagrać pressingiem, pozostawiając za sobą wolne pole, bądź mogą pozostać na pozycji i pozwolić na drybling (tak się właśnie stało). Alar zabrał się z piłką w kierunku bramki i zdobył gola strzałem z linii pola karnego (czerwona strzałka). W ustawieniu 4-1-4-1 zawsze istnieje możliwość, że osamotniony napastnik zostanie dobrze pokryty i wyłączony z akcji, ale środkowy skrzydłowy jest świetną receptą na poradzenie sobie z tym problemem.

Muszę przyznać, że centralny skrzydłowy zmienił się trochę w stosunku do wersji FM 14. Nie powiedziałbym, że jest tak samo bramkostrzelny jak wcześniej, ale za to jest zacznie bardziej efektywny i pożyteczny dla całościowego obrazu gry. Pozwala zdominować rywala w pomocy, pracuje na całej długości boiska, kreuje przestrzeń i sytuacje bramkowe dla swoich partnerów oraz stwarza ogromne problemy defensywie rywala, całkowicie ją dezorganizując. Odpowiedni zawodnik w roli środkowego skrzydłowego będzie ciągle absorbował obronę przeciwnika i doprowadzi w końcu do tego, że któryś z jego partnerów pozostanie bez krycia. Kiedy pięciu obrońców rywala próbuje kryć jednego zawodnika Twojej ekipy, to wiedz, że rola jaką pełni ten piłkarz jest bardzo efektywna. Współpraca swobodnego rozgrywającego z środkowym skrzydłowym mocno rozbuja Twoją linię pomocy i stworzy naprawdę poważne problemy przeciwnikowi.

Zawsze mówiłem, że idealnym materiałem na centralnego skrzydłowego jest Angel Di Maria i FM 15 tylko to potwierdza. Dla tej roli potrzebne są atrybuty klasycznego skrzydłowego i schodzącego napastnika, z naciskiem na umiejętności przydatne przy wykańczaniu akcji oraz dobre podania. Inny słowy, chodzi o pomocnika  długodystanowca, ale z dobrym dryblingiem. Biorąc pod uwagę to, że w środku pomocy gra w sumie trzech zawodników, umiejętności odbioru piłki u środkowego skrzydłowego naprawdę nie są najważniejsze. Choć oczywiście wywiera on presję na przeciwniku, to w moim systemie jest to pressing pasywny, gdyż kładę większy nacisk na utrzymanie formacji. Zwiększenie pressingu i agresywności może być ciekawym eksperymentem, być może kiedyś się tym zajmę i przeprowadzę testy.

Mam nadzieję, że jesteście zadowoleni po lekturze tekstu dotyczącego roli centralnego skrzydłowego tym razem dla wersji FM 15. Jeśli macie jakieś pytania odnośnie tej roli, jej użycia, bądź jakiekolwiek inne, nie wahajcie się ich zadawać.

 

 

 

KONIEC

 

 

Link -> oryginalny tekst w języku angielskim znajdziecie na blogu autora.

 

 

Tłumaczenie i redakcja: Kwiatek

Korekta: Scross

 

Dla zainteresowanych cały poradnik w formie PDF dostępny jest tutaj.