Jak wygrać z silnikiem FM 2014? Metodologia badań.
W przygotowanym przeze mnie poradniku, podzielonym na trzy części, znajdziecie dziewięć podpowiedzi dotyczących gry w Football Managera edycji 2014, powstałych w wyniku przeprowadzonych przeze mnie testów. Najpierw jednak wyjaśnię jak przebiegały testy.
METODOLOGIA BADAŃ
Rozegrałem w czasie ostatnich czterech miesięcy 414 spotkań w lidze angielskiej, prowadząc w tym czasie cztery drużyny (Manchester United, Crystal Palace, Stalybridge, Leeds). Szczegółową analizą objąłem 236 meczów (100 meczów w fazie pierwszej oraz 136 meczów w fazie drugiej). W pozostałych spotkaniach pogłębionej analizie poddawałem tylko wybrane dane, które w pierwszej fazie testów nie okazały się wrażliwe, tudzież otrzymane wyniki były wielowariantowe, nie wykazujące trendu lub wykazujące sprzeczność wewnętrzną.
Pierwszych 100 meczów rozegrałem metodą „save & load". Wybrałem do analizy cztery mecze: Manchester United - Swansea, Arsenal - Manchester United, Crystal Palace - Everton oraz Manchester City - Crystal Palace. Każdy mecz rozegrałem 25 razy formacją klasyczną 4-4-2 stosując pięć różnych wariantów poleceń taktycznych, więc każde ustawienie testowałem w 5 meczach. Na początku zastosowałem dwa wyjściowe warianty taktyczne stosowane na zmianę: ultradefensywny (bardzo sztywny, powstrzymywanie) oraz ultraofensywny (bardzo płynny, szarża) z domyślnymi poleceniami indywidualnymi zawodników, żeby ustalić graniczne wartości uzyskiwane w grze oraz limity odchyleń. Wskutek otrzymanych wyników wprowadziłem korektę do ustawień i kolejne mecze rozegrałem dwoma zmodyfikowanymi wariantami: defensywnym (sztywny, defensywna) oraz ofensywnym (płynny, ofensywna) z domyślnymi poleceniami indywidualnymi zawodników. Ostatecznie przeprowadziłem testy ustawienia neutralnego (zrównoważony, standardowa) z domyślnymi poleceniami indywidualnymi zawodników dla uzyskania zbioru danych uśrednionych oraz ustalenia limitów odchyleń tych danych. Podczas tej fazy testów nie zmieniałem ani poleceń indywidualnych, ani ról zawodników, ani nie wydawałem żadnych poleceń zespołowych.
Analizie poddałem wszystkie statystyki indywidualne i zespołowe prowadzonych drużyn oraz wszystkie statystyki zespołowe i indywidualne rywali, a także następujące dane z pomeczowej analizy taktycznej: przeciętne pozycje, podania, ataki na piłkę, przechwyty oraz akcje. Dane zestawiłem z wysokością atrybutów zawodników (w tym ukrytych). Pod uwagę brałem także dane, które uznałem za wrażliwe tj. wiek zawodnika, długość pobytu w klubie, znajomość języka ojczystego, morale, zgodność pozycji naturalnej z powierzoną.
W drugiej fazie testów podczas prowadzenia Stalybridge (194 mecze w ligach Skrill North, Skrill Premier, League 2) oraz Leeds (119 meczów w ligach Championship i Premier League) analizie szczegółowej według ww. zasad poddałem tylko 136 meczów (74 mecze Stalybridge, 62 mecze Leeds), z tym, że wprowadzałem już znaczne modyfikacje w poleceniach indywidualnych oraz rolach zawodników, a także wydawałem polecenia zespołowe. W ostatniej części testów (178 meczów) sprawdzałem tylko jak zmiana wybranych przeze mnie parametrów wpływa na otrzymywane dane.
Zebrane dane poddawałem w kolejnych fazach badania najpierw kontroli i grupowaniu, a następnie analizie wariancji, korelacji oraz regresji przy użyciu odpowiednich miar (średnich, zmienności, koncentracji i asymetrii). Dzięki czemu uzyskałem możliwość wyznaczenia trendów i prawdopodobieństw, czego efektem jest poniższa interpretacja. Uzyskiwana zgodność wyników we wszystkich fazach badania uzasadnia przedstawienie poniższych wniosków.
Osobom nie przywykłym do obcowania z badaniami statystycznymi spieszę donieść, że wnioskowanie statystyczne opiera się na dużych zbiorach danych, ich trendach oraz prawdopodobieństwie wystąpienia jakiegoś zdarzenia, bądź nie. Tym samym pojedyncze uzyskiwane w takich zbiorach wyniki, nie są podstawą do wnioskowania o zależnościach, a jedynie mogą stanowić punkt odniesienia oraz wyznaczać graniczne wartości badanego obszaru.
Zastrzeżenie! Zdaję sobie sprawę, że prócz atrybutów zawodników oraz poleceń taktycznych, na obraz gry mają wpływ także inne czynniki. Wszystkich zawodników obsadzałem na ich naturalnych pozycjach pilnując, aby morale nie spadało poniżej „dobrego". Najważniejszym z wszystkich pozostałych czynników zdają się być rozmowy motywacyjne. Nie posiadając żadnych narzędzi zdolnych poddać analizie wpływ tego czynnika na zachowanie silnika gry, postanowiłem prowadzić wszystkie rozmowy motywacyjne według prostego schematu:
- 90% rozmów prowadzonych spokojnie z użyciem opcji: zagrajcie dla kibiców, powodzenia w meczu, oczekuję dobrej gry - w zależności od rywala,
- w przypadku dobrej gry i prowadzenia mówiłem z pasją w przerwie: tak trzymać,
- w przypadku słabej gry i przegrywania mówiłem agresywnie w przerwie: oczekuję lepszej gry.
Jeżeli przy innym stylu prowadzenia rozmów motywacyjnych można uzyskać wyniki znacznie odbiegające od prezentowanych w niniejszym poradniku, zakładam, że mimo wszystko zachowane zostaną wzajemne korelacje, trendy oraz podobny rozkład prawdopodobieństw, a zmieni się jedynie poziom uzyskanych rezultatów. Tym samym prezentowane przez mnie wnioski będzie można uznać za zasadne i nie wpłynie to na ogólny wynik przeprowadzonych przeze mnie badań.
Pozostałe czynniki (pogoda, stan boiska, wzajemne sympatie i antypatie, zaufanie zarządu, zadowolenie kibiców, reputacja drużyny, poziom obiektów treningowych, umiejętności sztabu szkoleniowego i inne) uznaję za niemierzalne i mające znikomy wpływ na obraz gry, a tym bardziej na osiągane przez zawodników wyniki.
Publikacja pierwszej części poradnika - W NIEDZIELĘ 6 KWIETNIA! Zapraszam.
Stanowisko: Wydawca
Napisanych artykułów: 120
Inne artykuły tego autora:
11 Bursztyn i czerń
10 Szklany sufit
09 Wypowiedzenie
08 Dziwię się
07 Piętro wyżej
więcej
Komentarze
Aby dodawać komentarze musisz być zalogowany!