Jesień, pora refleksji, zadumy i zachorowań na grypę żołądkową. Być może jeszcze nikt nie wie, więc uprzejmie donoszę, że zbliża się czas premiery nowej odsłony FM-a. Siedzę z laptopem i zastanawiamy się razem czym Szanownych Czytelników tym razem pognębić. Łażę po Internetach. Wtem huk, błysk, chóry anielskie grzmią "Te Deum...", a mnie, mówiąc kolokwialnie, tknęło. Tyle poradników w Sieci dotyczy tematu "jak wygrać z silnikiem gry", "jak zwyciężać w FM-ie i zjednać sobie ludzi", "jak zaprowadzić trwały pokój na Bliskim Wschodzie". No dobra, to ostatnie nie, po prostu sprawdzałem, czy czytacie. Natomiast nikt do tej pory nie popełnił poradnika na temat:

Jak przerżnąć z kretesem w FM-ie.

Większość w tym momencie wzruszy ramionami, no bo co w tym niby trudnego. Ulegacie, Moi Drodzy, złudzeniu znanemu jako syndrom kolejki do kasy. Ile razy w supermarkecie wydawało Wam się, że najszybsza jest ta kolejka w której właśnie nie stoicie? Przyczyną tego fenomenu jest specyfika pracy naszego mózgu, który nie wiadomo dlaczego rejestruje otoczenie naszej kolejki tylko wtedy, jak stoimy i nic nie robimy. Krótko mówiąc - jak to nasza kolejka jest najszybsza, to tego nie zauważamy. Nasz wrodzony od tysiącleci instynkt myśliwski każe nam się wówczas skupić na celu polowania. Wdzięczną rolę mamuta musi z przyczyn ewolucyjnych przejąć przemiła pani przy kasie.

Podobnie w Football Managerze. Najczęściej nie przegrywacie, tylko gracie, gracie, i w końcu przegrywacie (albo save się zawiesza, na jedno wychodzi). A to różnica, choć pamiętacie tylko zakończenie swojej kariery. Ideą moją jest  natomiast przerżnięcie spektakularne, takie z fajerwerkami, orderami i fanfarami, a la Brazylia w półfinale MŚ albo Legia w Lozannie. Jak to osiągnąć? Da ist der Hund begraben. Na szczęście, macie przed sobą Fachowca. Wieloletnie doświadczenie w każdej kolejnej odsłonie Championship Managera, który następnie wyewoluował w FM, pozwoliło mi wypracować skuteczną strategię postępowania.

Po pierwsze, dzień pierwszy. W klubie. Zdecydowanie przereklamowany.  Jako że należy szanować tradycję klubu, warto zachować sztab szkoleniowy w stanie nietkniętym, co zostanie niewątpliwie docenione przez lobby proekolosrolo (idea nienaruszalności środowiska pierwotnego), a także znakomicie wpłynie na morale drużyny.  Jak już o drużynie mowa, to zebrania zespołu sprawdzały się w Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej. A i to do czasu, bo jak przyszło co do czego, to jakoś nikt nie chciał robić rozpoznania bojem. Tu mamy Imperium, a ja jestem cholerna Gwiazda śmierci. Zbierać to się będą do kupy, jak im suszarkę w przerwie urządzimy. Przy sztabie więc konserwatyzm, co do drużyny niech nikt nie zna dnia ani godziny (ale mi się wymskło, Piotr na pewno doceni rytm i rym. A propos to mam rodzinę w Częstochowie.) Poza tym od tego są programy skautujące CA, PA i inne SRA, żeby wyszukać optymalną jedenastkę, zakupić i podbijać Ligę Miszczów.

Po drugie - taktyka i trening. Co do treningu to najlepiej złożyć to na karb asystenta, bo za dużo klikania, a, jak to mówiła była mojego znajomego, nic się nie posuwa. Taktyka - należy pamiętać o złotej zasadzie bilansu. Zawodnicy powinni być mniej więcej równego wzrostu i wagi (widoczne w atrybutach), ponadto liczba lewonożnych i prawonożnych powinna być równa (bramkarze i grający obiema nogami się nie liczą). W wyższych ligach należy także zbilansować preferujących konkretne nogi oraz blondynów i brunetów. Oczywiście, są jeszcze łysi i rudzi, ale o dewiacjach nie rozmawiamy na poważnym portalu przed 22-gą.

Po trzecie - analiza rywala.  Zaczynamy już na 3 dni przed meczem. Pierwsze primo, analiza rywala, a drugie primo, trzeba zdążyć wytrzeźwieć. Co do przydatności analizy prezentowanej przez skałting tim już się w poprzednim felietonie wypowiadałem. Co mi z tego że wiem, jaką formacją przeciwnik gra najczęściej? Gra się tak jak przeciwnik pozwala, a ja pozwalam grać 4-4-2, na ten przykład.  Podobnie jak informacja, w których momentach meczu procentowo wpadają bramki. Że niby co: mam wiedzieć kiedy się bronić i kiedy strzelać? Jest jednak kilka szczegółów, które można (i należy) z raportu wyłowić i odpowiednio wykorzystać. Przykładowo - pogoda. Jeśli zapowiadają upał, za bramką przeciwnika warto zainstalować rozpylacze mgły i nagrzewnice przemysłowe. Jak wilgotność skacze do 98%, to bramkarz myśli o wszystkim, tylko nie o bronieniu (pod warunkiem że jeszcze mu się mózg nie zagotował). Przy burzach oczywiście dyskretny piorunochron na poprzeczce, bramka owinięta zakamuflowanym drutem miedzianym. Należy pamiętać tylko o przewidywanym promieniu rażenia i preferować strzały z dystansu. No i uwzględnić zmianę połów po przerwie, bo może być grubo. Efekty specjalne takie, że Transformersi wymiękają, a kibice zapominają o racach. Więc FIFA też zadowolona. Co do własnej połowy boiska, posiłkujemy się raportem skałta i pozieramy, skąd najczęściej fruną asysty. W przewidywanym sektorze boiska instalujemy kilka min kierunkowych. Rozrywka, nomen omen, zapewniona. Kibice płaczą ze szczęścia, producenci rac płaczą i emigrują do Serbii. Straty własne możliwe, ale na odprawie przedmeczowej pokazujemy rozmieszczenie ładunków i informujemy uprzejmie o nieubłaganych prawidłach doboru naturalnego. Inteligentni survive, z korzyścią dla zespołu. Kolejny szczegół: najgorszy atrybut. Można potem na boisku przedrzeźniać  rywala: "a ty jesteś leszczu we Współpracy, a ja nie-ee". Warto zwócić również uwagę na rubrykę "piłkarz w formie". Bo delikwent jest wobec tego gotowy, żeby owinąć w folię do pieczenia i utartym zwyczajem na trzy zdrowaśki do mikrofalówki (idziemy z duchem czasu). Po czym możemy grać w przewadze.

Po czwarte: rozmowy przedmeczowe: należy zapomnieć o próbach zadzierzgnięcia (trudne słowo) więzi między ciałem trenerskim a piłkarzami. Bez sensu, skoro już w połowie meczu szykuje się o-pe-er. O skuteczności o-pe-eru świadczy długoletni staż sir Alexa Fergusona w Manchesterze United, i losy tej samej drużyny w następnym sezonie.  Nie muszą nas lubić, wystarczy jak się będą z nas śmiać. Czy jakoś podobnie. Nie zapominajmy że piłkarze to grupa zawodowa o silnym poczuciu tożsamości płciowej, więc polecenie ścisłego krycia raczej nie wchodzi w rachubę, chyba że chcemy buntu na pokładzie.

Co do rozmowy motywacyjnej, to autorzy gry trochę nie dopracowali. Co oznacza niby "wierzę w Twoje umiejętności"? Przecież gdybym "nie wierzył", toby kolesia w składzie nie było. Równie dobrze można dodać sentencję "zaraz wyjdziesz na murawę" albo "a teraz poharatamy w gałę". W przerwie nie zaszkodzi się trochę wydrzeć. Piłkarze to populacja leniwa, i jeśli wszystko wydaje się iść dobrze, to z wielkim prawdopodobieństwem czegoś nie dojrzeliśmy. A nie dojrzeliśmy, bo spektakularna wtopa wymaga...

...aby (po piąte) mecz oglądać skrótami. Życie jest krótkie . Więc nie ma co zanadto się wgapiać w statystyki, bo i tak nic tam więcej niż obecnie (czyli nic) nie wypatrzymy. O analizie nie ma co wspominać, bo to już w ogóle zajęcie dla jakiś zboków. Nic dziwnego, że w kraju kryzys, jak wszyscy zamiast pracować oglądają analizy. Poza tym to gracze grają, a nie jakieś żólte strzałeczki. Poza tym jeszcze do tego stopnia mi nie odbiło, żeby przez 90 minut oglądać wirtualny mecz. Żona i dzieci się wyprowadzą. Aha, po meczu można sobie spokojnie gadkę motywacyjną darować, bo piłkarzyki i tak myślami są już w kasynie albo innej Enklawie, więc jednym uchem input, a drugim output.

To by było na tyle. Jak nie pomoże, to jeszcze raz w ten sam sposób następną kolejkę. Mój Rekord Cierpliwego Prezesa to 4 tygodnie. Tradycyjnie merytorycznych uwag, ewentualnie szczerych życzeń czerniaka z przerzutami do miednicy i kręgosłupa oczekuję w komentarzach.

Pozdrawiam i niestety powrócę za tydzień

Znachor